Photo Zohre Nemati

Hoe je de eerste dagen na een relatiebreuk overleeft

Hoe je de eerste dagen en nachten doorkomt: Wat je kunt verwachten en hoe je ermee omgaat

De eerste dagen na een relatiebreuk kunnen voelen als een overweldigende mix van emoties en fysieke sensaties. Of het nu gaat om een lange relatie die je leven vormgaf of een net opbloeiende relatie dat plotseling eindigde, een breuk raakt je vaak dieper dan je vantevoren kunt bedenken. In die allereerste fase kun je je verloren, verdwaasd en zelfs een beetje ‘buiten jezelf’ voelen. Hoe kom je deze eerste dagen en nachten door? Hier is wat je kunt verwachten en hoe je jezelf er doorheen kunt helpen.

Emotionele achtbaan

Je emoties kunnen alle kanten opschieten. Van intens verdriet en gemis naar woede, opluchting en verwarring. Dit geldt zowel voor het verlies van een langdurige relatie als voor een net ontluikende liefde. Vaak wordt gedacht dat een korte relatie minder pijn doet, maar dat hoeft helemaal niet zo te zijn. Zelfs een kortstondige verbinding kan verwachtingen, hoop en dromen met zich meebrengen, waardoor de breuk voelt als een harde afwijzing of een verlies van een toekomst die je voor je zag.

Bij een lange relatie verlies je vaak een hele structuur, een deel van je leven dat verweven was met die van de ander. Maar ook bij een korte verbinding kan het verdriet intens zijn, vooral omdat je verwachtingen en hoop in rook ziet opgaan. Helaas kan je omgeving dit soms onderschatten.

Mensen zeggen dan dingen als: “Wees blij dat je er nu achterkomt” of “Gelukkig zat je nog niet zo vast in de relatie.” Hoewel goedbedoeld, voelen zulke opmerkingen vaak alsof jouw pijn er niet mag zijn. Of je nu een lange relatie afsluit of een kortdurende verbinding, beide verdienen ruimte om doorleefd te worden. Het verlies van een toekomst die je voor je zag, het gevoel bij iemand te horen, of de pijn van afwijzing kunnen allemaal even rauw aanvoelen, ongeacht de duur van de relatie.

Hoe ga je hiermee om?

Geef jezelf de ruimte om te voelen wat je voelt, zonder oordeel, het mag er allemaal zijn.

Wat mij persoonlijk hielp, was het luisteren naar podcasts om mijn gedachten even op iets anders te richten. Affirmaties hielpen me om die negatieve gedachtestroom te onderbreken. Vooral ’s nachts schieten je gedachten alle kanten op en komen alle momenten naar voren waarbij je denkt: zie je wel, ik had gelijk, de puzzelstukjes lijken ineens in elkaar te vallen.

Ik had een schrift waarin ik alles van me af schreef, zodat de storm in mijn hoofd wat ging liggen. Die eerste dagen en nachten voelde ik me machteloos, wanhopig, en dacht ik dat ik gek zou worden. De wereld om me heen voelde ineens zo vreemd, ik was vervreemd van alles en iedereen. Mijn hartslag raasde voortdurend door mijn lijf van de adrenaline.

Schrijven kan helpen om die wirwar aan gedachten en emoties een beetje te ordenen, maar wat me écht hielp, was het vertragen. Niet wegvluchten voor de emotie, maar deze juist doorvoelen en onderzoeken. In plaats van mezelf af te leiden, probeerde ik stil te staan bij wat ik voelde. Hoe moeilijk dat soms ook was, het gaf me meer rust en helderheid.

Fysieke effecten: van slapeloosheid tot vermoeidheid

Een breuk raakt je niet alleen emotioneel, maar ook fysiek. Je kunt moeite hebben met slapen, wat leidt tot vermoeidheid overdag. Je lichaam staat in een soort ‘overlevingsstand’, met een verhoogd stressniveau. Het is niet gek als je geen eetlust hebt, je maag van streek is, of je ineens trek krijgt in comfortfood. Je lijf reageert op de stress van de breuk.

Hoe ga je hiermee om?

Probeer, hoe moeilijk ook, wat structuur aan te brengen. Eet kleine, gezonde maaltijden, ook al heb je geen trek. En als slapen lastig is, probeer dan ontspanningstechnieken zoals ademhalingsoefeningen of een rustig avondritueel, zoals een warm bad of een rustgevende podcast. Maar vooral: gun jezelf de tijd om te vertragen en echt te voelen wat er in je lichaam gebeurt. Soms is het goed om niet meteen door te rennen, maar even stil te staan.

Je kunt je geisoleerd voelen

In de eerste dagen na een breuk kun je het gevoel hebben alsof je in een soort bubbel leeft, afgesneden van de rest van de wereld. Je vrienden of familie kunnen steun bieden, maar je kunt ook het gevoel hebben dat niemand écht begrijpt wat je doormaakt. Dit gevoel van isolatie kan even sterk aanwezig zijn, maar ik denk dat het ook een functie kan hebben. Het geeft je de ruimte om helemaal terug te keren naar jezelf, naar je eigen kern. Soms is die afstand van de buitenwereld nodig om weer in contact te komen met je eigen gevoelens en verlangens.

Hoe ga je hiermee om?

Het is oké om even op jezelf te zijn, maar probeer niet volledig te verdwijnen. Zoek een paar mensen op met wie je wel een verbinding voelt, zelfs al is het maar voor een korte wandeling of een kop koffie. Als praten te veel is, laat ze weten dat je hun gezelschap waardeert, ook zonder uitgebreide gesprekken. En weer: neem de tijd om te voelen wat er in je speelt. Door je emoties te doorvoelen, geef je jezelf de ruimte om te helen, stap voor stap.

 

Woede en frustratie

Na het eerste verdriet kan er woede naar bovenkomen. Misschien ben je boos op je ex, jezelf, of de situatie in het algemeen. Woede kan een manier zijn waarop je lichaam probeert om te gaan met het verlies en de pijn, en hoewel het soms uitputtend kan zijn, heeft het ook een belangrijke functie. Het kan je helpen om uit de passieve staat van verdriet te komen en de realiteit van de breuk te beginnen accepteren. Woede laat zien waar jouw grenzen zijn overschreden en kan je kracht geven om voor jezelf op te komen. Het is een signaal dat je niet zomaar alles hoeft te accepteren.

Hoe ga je hiermee om?

Sta jezelf toe om boos te zijn, maar probeer je woede op een gezonde manier te uiten. Schrijven, sporten of gewoon schreeuwen in je kussen kunnen helpen om de spanning kwijt te raken. Maar probeer destructieve acties, zoals eindeloos appen naar je ex of dingen kapot maken, te vermijden. Woede heeft een functie, maar het is belangrijk dat het je niet opbrandt of verlamt. Boos zijn is oké, maar laat het je helpen om je eigen kracht terug te vinden, zonder dat het je volledig verteert.

 

Je hebt behoefte aan betekenis

Het is normaal om in de eerste dagen na een breuk te worstelen met vragen zoals: ‘Waarom is dit gebeurd?’ of ‘Had ik iets anders kunnen doen?’ Vaak zoek je naar iets om aan vast te houden, een verklaring die alles begrijpelijker maakt. Misschien ben je ook nog niet klaar om de relatie volledig los te laten en klamp je je vast aan de hoop dat het toch nog goedkomt. Dit zijn pogingen van je brein om controle en houvast terug te krijgen in een situatie die chaotisch en ongrijpbaar voelt. Je zoekt naar betekenis, iets wat je kunt vasthouden terwijl alles om je heen anders lijkt te zijn.

Hoe ga je hiermee om?

Dit is niet het moment om antwoorden te eisen of alles te analyseren. In de eerste fase staat jouw tempo waarschijnlijk in de hoogste versnelling, en juist nu is het beter om niet te proberen alle puzzelstukjes bij elkaar te leggen. Het is oké als je nog niet klaar bent om alles los te laten. Probeer de vragen en de zoektocht naar verklaringen even los te laten, hoe moeilijk dat ook is. De tijd voor reflectie komt nog wel, maar nu mag je je focus leggen op de basis: slapen, eten, en jezelf overeind houden. Stap voor stap blijven functioneren is genoeg.

 

Misschien voel je opluchting

Hoewel het verdriet groot kan zijn, is het ook mogelijk dat je momenten van opluchting ervaart. Dat betekent niet dat de relatie niets voor je betekende, maar het kan simpelweg zijn dat je lichaam en geest reageren op de ruimte die nu ontstaat. Het kan voelen alsof je soms weer even adem kunt halen. Tegelijkertijd kunnen die momenten van opluchting worden afgewisseld met momenten van intens verdriet, omdat de opluchting je ook herinnert aan wat er is veranderd en wat je hebt verloren. Je kunt beide emoties tegelijk ervaren—zowel de verlichting als de pijn van het verlies—en dat is heel normaal.

Hoe ga je hiermee om?

Voel je niet schuldig als je momenten van opluchting ervaart. Het is normaal, vooral als de relatie niet gezond meer was of als er veel spanning in zat. Het feit dat je soms even lucht krijgt, betekent niet dat je niet om de relatie gaf. Het laat juist zien dat je lichaam en geest ruimte maken om te herstellen. Je mag die momenten van opluchting toelaten, net zoals je de pijn toelaat. Beide horen bij het proces.

 

Tot slot: Zorg goed voor jezelf

Of het nu gaat om een lange relatie of een beginnende verbinding, de eerste dagen en nachten na een breuk zijn vaak het moeilijkst. Weet dat het tijdelijk is. Dingen zullen niet voor altijd zo intens blijven voelen. Gun jezelf de ruimte om door deze storm heen te gaan. Praat met een goede vriend(in), schrijf je gedachten van je af, en geef jezelf tijd. Dit is het begin van een proces, en elke dag kom je een stapje dichter bij meer rust in je hoofd en hart.

Je staat niet alleen.