Lieke’s verhaal – Het begin van een nieuw verhaal
Lieke’s dagen beginnen altijd hetzelfde
Lieke’s dagen beginnen vaak hetzelfde. De wekker gaat om half zeven af, en met een diepe zucht rolt ze uit bed. Haar kat, Freekie, rekt zich lui uit op het voeteneinde van haar bed en kijkt haar met halfgesloten ogen aan, alsof hij wil zeggen: “Weer een dag, hè?” Het geeft Lieke een klein beetje troost – Freekie is er altijd, zonder oordeel. Ze geeft hem een aai over zijn kopje voordat ze met tegenzin opstaat.
De kleine lasten van elke dag
De kleine taken die op haar wachten voelen zwaar, alsof er een onzichtbare last op haar schouders rust. Ze stapt de badkamer in, werpt een blik op zichzelf in de spiegel en probeert iets van moed te verzamelen voor de dag die voor haar ligt.
In de auto zet ze affirmaties aan, in de hoop dat de positieve woorden haar helpen om zich iets zekerder te voelen.
Ze probeert het echt, elke dag opnieuw. Ze herhaalt zachtjes: “Ik ben sterk. Ik ben waardevol. Ik ben goed zoals ik ben.” Toch klinkt het hol in haar oren, alsof de woorden niet echt binnenkomen.
Lieke’s worsteling op de werkvloer
Eenmaal op het werk lacht ze vriendelijk en beleefd naar haar collega’s. Ze zet haar beste gezicht op, probeert mee te praten over de kleine dingen die hen bezig lijken te houden.
Lieke doet haar best om in te voegen, om erbij te horen. Maar vanbinnen borrelt een ander gevoel. Ze is er stellig van overtuigd dat haar collega’s haar maar een vreemde snuiter vinden, iemand die nèt niet helemaal past.
Ze voelt zich ook anders, alsof ze altijd iets achterloopt op de rest. Of iets belangrijks in haar persoonlijkheid mist waardoor verbinden met anderen niet lukt.
De onzichtbare muren die Lieke bouwt
Als er gelach opklinkt, dwingt ze zichzelf om mee te lachen, al voelt het niet altijd oprecht. Ze denkt steeds: “Ik moet gewoon niet opvallen. Zolang ik me rustig houd, hoort niemand hoe anders ik me eigenlijk voel.”
Lieke merkt nauwelijks hoe vaak ze zichzelf aan de kant zet om erbij te horen. Hoe ze haar eigen gevoelens en gedachten verstopt. Het is een patroon dat ze niet eens bewust doorheeft. Een verhaal dat ze zichzelf al zolang vertelt dat het als vanzelf lijkt te gaan.
Eenzaamheid thuis
Op weg naar huis in de auto voelt ze zich vaak uitgeput. In haar stille appartement komt de eenzaamheid die ze overdag zo stevig heeft weggeduwd weer naar boven.
Freekie loopt haar tegemoet en strijkt tegen haar benen. Zijn zachte aanwezigheid een kleine troost tegen de leegte die ze voelt. Ze bukt om hem op te tillen, en terwijl ze zijn warme, spinnende lijf tegen zich aan voelt, lijkt de wereld even iets minder zwaar.
Lieke’s verhaal van machteloosheid
Ze weet niet hoe ze dit patroon moet doorbreken. Ze blijft maar denken dat haar leven wordt bepaald door de omstandigheden. En door de mensen om haar heen.
Voor haar lijkt het alsof anderen de macht hebben om te beslissen wie ze is in dit leven en wat ze verdient – en dat zijzelf weinig in te brengen heeft.
De kracht van een nieuw verhaal
Lieke heeft zichzelf een verhaal verteld waarin zij de toeschouwer is in haar eigen leven. Afhankelijk van anderen om haar waarde te bevestigen.
Diep vanbinnen schuilt een verlangen naar verandering, een stemmetje dat zich afvraagt of ze zelf niet iets zou kunnen betekenen in haar eigen verhaal.
Wat Lieke nog niet weet, is dat zijzelf de macht heeft om een ander verhaal te vertellen.
Een verhaal waarin zij zèlf bepaalt hoe haar leven eruitziet. Waarin zij niet langer afhankelijk is van wat anderen denken. Maar eindelijk de vrijheid vindt om haar eigen keuzes te maken en haar eigen grenzen te stellen.
Een nieuw begin – Lieke’s eerste stappen naar bevrijding
Dit nieuwe verhaal zou haar meer ruimte en vrijheid kunnen geven. Het zou haar de mogelijkheid geven om te kiezen wie ze in haar leven toelaat, om haar eigen grenzen te stellen en om haar eigen wensen serieus te nemen.
Natuurlijk is dit geen eenvoudige verandering. Het oude verhaal voelt veilig en vertrouwd, ondanks de pijn en beperkingen die het met zich meebrengt.
Maar Lieke kan, stap voor stap, een ander verhaal gaan schrijven.
Ze kan beginnen door zichzelf vragen te stellen: Wat zou ik willen, los van wat anderen vinden? Waar liggen mijn grenzen, en hoe wil ik dat mensen met mij omgaan?
Deze vragen kunnen haar helpen om zichzelf als belangrijkste factor in haar eigen leven te gaan zien.
Lieke’s proces naar bewustwording en zelfwaardering
In dit nieuwe verhaal is Lieke degene die de beslissingen neemt. Ze leert dat het oké is om nee te zeggen, om ruimte in te nemen, en om niet iedereen tevreden te hoeven stellen.
Ze ontdekt dat ze niet langer vastzit in een wereld waarin anderen het voor haar bepalen, waarin ze de regie over haar leven weggeeft. Maar dat ze de kracht en tools heeft om haar eigen koers te varen.
Ze mag zich kwetsbaar opstellen zonder de angst om gekwetst te worden. Ze mag zichzelf een stem geven, een stem die vertelt wat ze nodig heeft en wat haar gelukkig maakt.
Naarmate ze sterker wordt in haar eigen verhaal, beseft Lieke dat de wereld haar niet tegenwerkt. Ze hoeft zich niet voortdurend te wapenen tegen anderen. Mensen blijken vaak vriendelijker en toegankelijker dan ze ooit dacht.
Het proces van zelfliefde en nieuwe zekerheid
Dit nieuwe verhaal gaat niet over perfectie of plotselinge veranderingen. Het gaat om het proces van bewustwording en de kracht om langzaam te herschrijven wat altijd als een overtuigende waarheid voelde.
Lieke leert dat ze de wereld en zichzelf anders mag gaan zien – niet als een onveilige plaats die haar bedreigt, maar als een plek vol mogelijkheden.
Het is een verhaal waarin Lieke zichzelf niet langer beperkt tot de rol van toeschouwer in haar eigen leven, maar waarin ze het podium op durft te stappen en haar eigen weg durft te kiezen.
Want uiteindelijk is Lieke de enige constante in haar leven. Ze is haar eigen zekerheid.
Hoe meer ze dat durft te omarmen, hoe krachtiger het nieuwe verhaal zal worden – een verhaal waarin zij zelf bepaalt hoe haar leven eruitziet.
Waarin ze vrij is om het leven op haar eigen manier in te kleuren.