Je bent geen zeikerd, je bent aan het rouwen…

Ik zeur zeker?

“Ik weet ook wel dat het al even geleden is… maar het blijft gewoon pijn doen.”

“Ik wil niet elke keer weer beginnen over m’n ex, straks denken mensen dat ik aan het zeuren ben.”

“Ik zou het toch nu wel een plek gegeven moeten hebben?”

Ik hoor het zo vaak. Vrouwen die hun verhaal bijna fluisterend brengen. Met een soort schaamte. Alsof verdriet een houdbaarheidsdatum heeft. En als je daar overheen zit, dan moet je je mond maar houden. Want: ‘kom op, verder met je leven’.

Maar het ding is: rouw is geen zeurgedrag. Het is geen zwakte. Het is geen ‘in het verleden blijven hangen’.

Het is liefde die zijn plekje nog niet heeft gevonden.

Rouw na een relatie is niet ‘je aanstellen’

Een relatie verliezen — ook als jij degene was die de knoop doorhakte — is niet zomaar iets. Het is afscheid nemen van wat ooit vanzelfsprekend was. Van gedeelde herinneringen, rituelen, toekomstplannen.

En vaak ook van een deel van jezelf. Het deel dat zich afgestemd had op de ander.

Je hele systeem — hoofd, lijf, hart — moet zich heroriënteren. Dat kost tijd. En ja, dat gaat met ups, downs, en dagen waarop je jezelf voor de honderdste keer hoort zeggen: “Ik weet het ook niet meer.”

Wat rouw met je doet

Rouw is niet alleen verdrietig zijn. Het is ook:

• Je moeilijk kunnen concentreren

• Hangen tussen hoop en berusting

• Een lijf dat moe is, slecht slaapt, of het ineens op je rug of maag gemunt heeft

• Emotionele flipperkast: van opluchting naar schuldgevoel naar weemoed naar woede

Het is niet raar als je soms denkt: “Ben ik gek aan het worden?”

Nee. Je bent aan het verwerken. En dat gaat niet in rechte lijnen.

 Je mag jezelf serieus nemen

Laat dat stemmetje in je hoofd dat zegt “Ik stel me aan” eens op vakantie gaan. Je mag dit voelen. Ook als anderen vinden dat het ‘nu toch wel klaar moet zijn’. Zij leven niet in jouw lijf.

Zij weten niet hoe diep je verbonden was. Of hoeveel je jezelf bent kwijtgeraakt.

Je hoeft jezelf niet steeds te verantwoorden. Verdriet is geen zwaktebod. Het is een teken dat iets waardevols verloren is gegaan.

Veelgestelde vragen (FAQ)

1. Hoe lang mag je rouwen na een relatie?

Er is geen vaststaande tijdslimiet. Rouw is persoonlijk en verloopt bij iedereen anders. Het belangrijkste is dat je jezelf toestaat te voelen wat er te voelen valt.

2. Waarom voelt het alsof ik blijf hangen in verdriet?

Vaak komt dit omdat je in een fase zit waarin je oude patronen en gehechtheid moet loslaten. Dat proces is niet lineair en kan veel tijd en reflectie vragen.

3. Is het normaal dat ik me lichamelijk uitgeput voel van het rouwen?

Ja. Rouw raakt niet alleen je hart, maar ook je lichaam. Vermoeidheid, slaapproblemen of fysieke klachten zijn veelvoorkomende reacties.

Je hoeft het niet alleen te doen

Als je merkt dat je blijft hangen in het verdriet — of gewoon behoefte hebt aan houvast en herkenning — weet dan: je hóéft dit niet alleen te doen.

In mijn online cursus “Relatiebreuk: Van Pijn naar Kracht: Accepteren en Loslaten” help ik je om te snappen waarom het zo’n innerlijke rollercoaster is. En vooral: hoe je hier met meer zachtheid en helderheid doorheen kunt bewegen.

Op jouw tempo. In jouw stijl. Zonder oordeel.

📘→ Hier lees je er meer over – misschien is het precies wat je nu nodig hebt.